SCHIEDAM- Een symposium over drank en kolonialisme bij het Jenevermuseum in Schiedam roept vragen op, omdat de bijeenkomt direct is gekoppeld aan de tentoonstelling Bittere Erfenis. Het doel van het evenement is naar eigen zeggen het stimuleren van onderzoek en debat over de relatie tussen drank en kolonialisme.
Vier sprekers zijn uitgenodigd om hun bevindingen te delen. Volgens een woordvoerder van het museum is het symposium, dat komende zondag plaatsvindt aan de Lange Haven, volledig op eigen initiatief opgezet. De woordvoerder verklaart verder dat het museum wel de organisator is, maar geen inhoudelijke betrokkenheid heeft bij het evenement. Het museum draait op gemeentelijke subsidies. (Het coalitieakkoord roept op tot zogenaamde ‘bewustwording van het koloniale verleden’).
Achtergronden en betrokkenheid sprekers:
Prof. Dr. Alex van Stipriaan is emeritus hoogleraar Caribische Geschiedenis en Cultuur aan de Erasmus Universiteit. Hij heeft jarenlang onderzoek gedaan naar het slavernijverleden in Suriname en de Nederlandse Cariben, evenals naar de doorwerking hiervan in Nederland. Zijn publicatie Rotterdam in Slavernij uit 2020 ontving de Dutilhprijs voor beste boek over Rotterdam. Daarnaast heeft hij bijgedragen aan tentoonstellingen en slavernijmonumenten in Nederland.
Dr. Michel Doortmont is hoofddocent Internationale Betrekkingen en Afrikastudies aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is nauw verbonden met het Jenevermuseum, waar hij in 2023 een lezing gaf over de historische connectie tussen Schiedamse jenever en Afrika. Hij schreef ook een hoofdstuk over de jeneverhandel in Ghana in het jubileumboek Een Beste Borrel.
Merel Blok MA is promovendus bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis. Zij onderzoekt de rol van handelaren in de 19e-eeuwse productie en handel van goederen, waaronder jenever. Tijdens haar werk bij het Gemeentearchief Schiedam onderzocht ze verbanden tussen Schiedamse jenever en de slavenhandel, wat leidde tot publicaties in onder meer het Historisch Jaarboek Schiedam.
Ludwina van Elshuis is een inwoner van Schiedam met Surinaamse roots. Zij heeft een persoonlijke en culturele band met de erfenis van slavernij, met name via de Winticultuur in Suriname waarin jenever een belangrijke rol speelde. In Schiedam is zij actief betrokken bij projecten rondom het slavernijverleden, waaronder de Keti Koti-herdenking en het tentoonstellingsproject Bittere Erfenis.
Kreuger ? : ……………………
Dat beperkte onderzoekje van 2018 is, voor zover historicus Reuderink’s conclusie daaruit al zou kunnen worden gedestilleerd, inmiddels volledig achterhaald en daar naar te (blijven) verwijzen staat voor een uitermate pathetisch zwaktebod, kennelijk met het oogmerk om domme nationalistische figuren (nader) te mobiliseren, hetgeen staat voor gevaar zetting
Het zwaktebod komt van Mw Biekman, welke wel Schiedam beticht, maar geen bewijs kan aanleveren.
Dan ga ik suggereren dat Mw Biekman racistische motieven heeft. Anders doe je dit niet natuurlijk.
@Jan.
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat het Amsterdamse koopkindje en Herr Kreuger één en dezelfde persoon zijn.
@ Jaap , ze zijn op zijn minst ééneiig vermoed ik zo ………………
Hoezo ‘eenzijdige lijst sprekers’, zijn er dan sprekers te vinden die de gestelde connexiteit nog durven te ontkennen onder verwijzing naar tegenbewijs?
Ja, die ontkenners zijn er, en ik stel voor dat Maarten Reuderink bijgestaan door Jaap Terreur en de redacteur/moderator van dit medium, dit tegen-bewijs vooraf kenbaar maken…
Overigens een mooie illustratie van hoe KNIL-militairen hun verhandelbare sex-slavinnen (Njaj) verleiden met gedestileerd, in Maleisch ‘Soppie’ genoemd. Opa Joop was een Totok wiens vader KNIL-korporaal was en naar Nederland terugkeerde vanwege de polio die zoon Joop had opgelopen en hier een sigarenzaakje opende.
Via dat sigarenzaakje werden tijdens WO II valse voedingsbonnen en persoonsbewijzen uitgegeven waarbij de manke jongen het mist opviel. Helaas liepen ze uiteindelijk tegen de lamp en belandde Joop die zijn mond stijf gesloten zou houden, in concentratiekamp Vught waaruit hij net op tijd door de geallieerden is bevrijd.
In de voormalige afgelegen concentratiekampen werden een paar jaar later Molukse Knillers met hun gezinnen ‘gehuisvest’ zodat deze vooral niet konden integreren.
Het jongere zusje van de Molukse overgrootmoeder van mijn kinderen, ‘Oma Ma’ die er tijdens de Molukse feestjes bepaald niet in spuugde en na afloop meestal wel ‘een kontje’ kon gebruiken om in de auto te komen, noemde ik dan gekscherend ‘Oma Mabok’, om daarna een draai om de oren te krijgen…
@Hermit alias Kreuger.
Beetje polariserend en racistisch ‘grapje’, alsof iedere Nederlander alcoholist zou zijn.
En wat voor figuur ben jij om je familie te vergelijken met,de door jou verafschuwde en vermeende, alle blanke overheersers en slavenhandelaars
Voor de Indonesische bevolking werd dronkenschap (mabok) synoniem met Nederlanderschap. (E.M. Beekman: Paradijzen van weleer. 1998)
Gewoon eens reageren op wat er staat Jaap, inplaats van er eerst iets anders van te maken en dan op je eigen kak te ‘reageren’.
Islamitische Indonesiers mochten niet drinken Jaap, al gebeurde dat stiekem natuurlijk wel, maar het overgrote deel der Molukkers in Nederland is protestant met een enkele Rooms Katholiek en die lusten net als wij wel een Pikketanissie of Nederlandse Neut.
Zo kwam er ‘in de wijk’ op zondag na de dienst altijd ‘dominee Bokki’ hier en daar een borreltje halen, en dat wist ik als import-Belanda natuurlijk en had een flinke fles klaarstaan.
Bokki kletste graag en steeds was het ‘Nog eentje Bokki?’, en dan goot ik weer twee flinke glazen vol, tot ergernis van schoonmoe zaliger die dan was tussen de tanden siste. Nou was Bokki ca 1,50 en tenger en ik 1,84 en een dikke 90 kilo, dus kon ik er wat beter tegen en moest steeds zo lachen als Bokkie met kromme kont wegwaggelde.
Die jenever had ik steeds gratis omdat een schoonzusje, getrouwd met Piet, een veel oudere oudere Rotterdamse kapper die later penitentiair medewerker werd, steeds flessen jenever meebracht. Die hield ze over omdat Piet vanwege diens gezondheid geen alcohol meer mocht gebruiken, steeds weer nieuwe flessen Weduwe Visser kocht die zij dan voor meer dan de helft met water aanlengde omdat Piet dat toch niet proefde.
Toen ze eens op visite waren en ik terug kwam van een ochtendje snoekvissen, vroeg ik grijnzend: ‘Borreltje Piet?’, waarop Piet geen nee zei.
Piet: ‘Goh da’s nou toevallig ook nog mijn merk’. ‘Meen je dat nou Piet, dat is dan zeker toevallig zeg dat we die allebei wel lekker vinden, en ook zo lekker voordelig’. En de gezusters ondertussen maar bekketrekken, uit zicht van Piet.
En ook Piet moest later min of meer in de auto worden gehesen, waarbij ik, behulpzaam als altijd, assisteerde.
@Hermit.
Ik zou een boek gaan schrijven als ik jou was.
Dan kunnen de mensen zelf bepalen of ze dit willen lezen of niet.
Eerlijk gezegd vind ik dit soort anekdotes wel geinig om te lezen.
Een keertje niet over het koloniale verleden en het vermeende racisme.
Chapeau, deze keer.
@ Herr Hermit , GAAAAAP !
Dat plaatje zou best wel eens over Duits Togoland kunnen gaan , daar hebben ze toevallig ook zulke bomen en planten groeien ………………….
Tja, Nederlanders kwalificeren inderdaad als in het moeras gejaagde criminele Germanen, later vermengd met boeren- immigranten uit Anatolë
Maar de afleiding richting Afrika gaat niet op Jan want het is toch echt een typisch Indisch plaatje en ook onder de VOC was daar al veel eerder sprake van jenever ondersteunde slavernij.
@ Norit , ‘ Typisch Indisch plaatje ? ‘ Welnee joh , het zijn gewoon een stel Pruisen in Duits Togoland , die speciaal om het plaatje kompleet te maken , een stelletje Indische figuranten uit Madagaskar hebben laten optreden …………..
Who cares. Geef meer aandacht aan de desastreuze effecten van alcohol misbruik en alcoholisme, graag?
Daarmee betreed je al te heilige heilige huisjes Mariella…
Alcohol is puur vergif dat feitelijk helemaal verboden zou moeten worden, maar zo’n verbod is helaas gebleken zeer lastig te handhaven.
@ Norit , Je hoort het dan ook met mate te drinken , bij voorkeur met je kroegmate(n) …………..
Bij de slijter Mariëlla…..