VLAARDINGEN– Voor de hervorming van de bijstand staat het gemeentebestuur Stroomopwaarts toe om te starten met vertrouwensexperimenten en uitstroompremies. Hiermee streeft de gemeente naar een systeem dat zelfbeschikking en maatschappelijke participatie zou bevorderen.
De experimenten zijn een direct gevolg van de motie ‘Geef mensen vertrouwen’, aangenomen in juli 2023, die de gemeente verzocht 300.000,- euro uit de algemene reserve te besteden aan innovatieve bijstandsprojecten. Dit bedrag is nu bevestigd voor de begroting van 2024.
De kern van de experimenten, uitgevoerd door Stroomopwaarts, omvat:
Bijzondere bijstand met minder voorwaarden: Met een budget van 50.000,- euro wordt de bewijslast voor het bepalen van draagkracht verminderd, waardoor meer huishoudens met een laag inkomen bereikt kunnen worden.
Versneld assessment en extra begeleiding: Een budget van 80.000,- euro maakt een versneld maatwerktraject mogelijk, gericht op participatie en werk, met extra begeleiding voor 35 tot 40 cliënten.
Beloning voor uitstroom uit de bijstand door arbeid: Een uitstroompremie van 1.000,- euro wordt verstrekt aan cliënten die langdurig (minimaal zes maanden) uitstromen door werk te accepteren. Het doel is om 80 tot 100 cliënten te bereiken met een budget van 100.000,- euro.
Terugkeergarantie bij uitstroom door arbeid: Om financiële onzekerheden weg te nemen, krijgen cliënten die binnen zes maanden hun baan verliezen, de garantie op een verkorte bijstandsaanvraag. Voor dit experiment is 20.000,- euro gereserveerd.
Bijstand in één dag voor dak- en thuislozen: Dak- en thuislozen kunnen binnen één dag een bijstandsuitkering ontvangen via een verkorte aanvraag, met een budget van 50.000,- euro.
Stroomopwaarts zal de experimenten uitvoeren tot het maximaal opgegeven budget per experiment is bereikt. De pilot heeft een looptijd van twaalf maanden en eindigt op 1 juni 2025. Er wordt verwacht dat niet het volledige budget in 2024 zal worden uitgegeven, waardoor een overheveling van het resterende budget naar 2025 noodzakelijk is.
Hermit, kom maar binnen
Stroomopwaarts MVS is net als de BAR-organisatie wat het college van Barendrecht noemde ‘niet-wettelijke’ organisatie nu deze vorm wettelijk is uitgesloten. De enige wettelijke verplichting waar aan is voldaan is de inschrijving van de nieuwe rechtspersoon Stroomopwaarts MVS en het is nog maar de vraag in hoeverre die inschrijving geldig is nu dit is gedaan onder valse voorstelling van zaken in de zin van art. 326 Strafrecht.
Organisaties als Stroomopwaarts MVS zouden volgens het college van Barendrecht niet op de Wet gemeenschappelijke regelingen en de Algemene wet bestuursrecht zijn gebaseerd maar op ‘het oprekken van het mandaat’. De Algemene wet bestuursrecht sluit mandaat aan een rechtspersoon of een ander bestuursorgaan echter uit. Overdracht van bevoegdheden kan uitsluiten bij delegatie en dan heeft het overdragende orgaan niets meer te vertellen. Van delegatie is in casu geen sprake en dus ook niet van een Openbaar Lichaam Stroomopwaarts MVS en een Algemeen Bestuur en Dagelijks Bestuur en er heimelijke aanwijzingsbesluiten zijn vanuit de Ministeries.
Nu dan heeft de MVS-organisatie van feitelijk 3X niks zich zelf eind november uitgeroepen tot een soort Bedrijfsvoeringsorganisatie (BVO) met een Algemeen en een Dagelijks Bestuur, een vorm die wettelijk nadrukkelijk is uitgesloten. Volgens een NOTA van de Tweede Kamer heeft de Minister op Kamervragen geantwoord dat een dergelijk contruct uitgesloten is, want non-democratisch. Een wettelijk BVO heeft geen beleidsvoering en een enkelvoudig bestuur. Van een Algemeen- en een Dagelijks Bestuur is dus geen sprake.
Of men bij Stroomopwaarts MVS nu denkt een nep Openbaar Lichaam te zijn met een nep Algemeen Bestuur en al even nep Dagelijks Bestuur, laat men wijselijk in het midden. Een BVO kent slecht een enkele bestuurslaag; ‘het bestuur’ dat geen beleidsmatige beslissingen toekomt. Het bestuur van Stroomopwaarts MVS dcenkt daar echter anders over en heeft nu een Kadernota ter gezamenlijke goedkeuring toegestuurd aan de afzonderlijke MVS-gemeenteraden. Ook dit is dus wettelijk uitgesloten en door de enkele goedkeuring van een neppe kadernota door de MVS-gemeenteraden wordt Stroomopwaarts MVS nog steeds geen bestuursorgaan.
De ‘mandaatregelingen’ op grond waarvan het bedrijf Stroomopwaarts MVS zich gedurende bijna een decennium ten onrechte bestuurlijke bevoegdheden heeft aangemeten en willens en wetens onrechtmatig heeft gehandeld jegens haar contractanten/werknemers, zouden eerst van een einddatum worden voorzien op het moment dat een WOO verzoek door de WOO afdeling van Schiedam zou worden ‘behandeld’.
Volgens de akte van oprichting Stroomopwaarts MVS, dat dus niet meer dan een gewone rechtspersoon is, zou sprake zijn van mandaatregelingen van de onderscheidelijke MVS-burgemeesters en de MVS colleges van B&W, (lees machtigingen) waarbij het bedrijf Stroomopwaarts MVS wordt ‘gemachtigd’ tot datgene waarom nu de MVS- bezwaarschriftencommissies, althans de zelfstandige onderdelen van die onafhankelijke commissie zouden zijn opgedoekt maar waar vooralsnog geen besluit van is te vinden. Deze mandaatregelingen – lees procesbesluiten) waarbij gemeente ambtenaren van de onderscheidenlijke MVS gemeenten zijn aangesteld – zijn tussentijds enige malen gewijzigd, waarbij dan wordt verklaard dat in het echt van delegatie geen sprake is, en er inderdaad dus ook nooit een Openbaar Lichaam Stroomopwaarts MVS middels delegatie heeft bestaan of zich als zodanig mag voordoen. Met het instellen van een neppe want onwettelijke bezwaarcommissie door het neppe Stroomopwaarts MVS
Anders dan die van de MVS-gemeenten lijken de gemeentelijke bestuursorganen van de BAR-organisatie hun criminele organisatie te hebben opgedoekt en de BAR-organisatie zou nu een Bedrijfsvoeringsorganisatie in de zin van de Wet gemeenschappelijke regelingen zijn, een organisatievorm waarbij beleidsvoering is uitgesloten. Een gezamenlijk besluit strekkende tot de instelling van de BVO BAR is vooralsnog onvindbaar en dat verbaast weinig nu een formeel besluit om de eerdere niet-wettelijke organisatie op te doeken dan wel de akte van oprichting van einddatum te voorzien onzin is omdat een niet-wettelijk organisatie niet bij wettelijke besluitvorming of met een nadien toegevoegde expiratiedatum op een nietig-besluit kan eindigen.
De MVS participanten in Stroomopwaarts MVS bedachten daarom een andere oplossing: de niet-wettelijke organisatie Stroomopwaarts MVS die is gelijk de BAR-organisatie is gebaseerd op een opgerekt mandaatbegrip dat staat voor al even niet-wettelijke procesbesluiten waarbij de rechtspersoon Stroomopwaarts MVS door de MVS-burgemeesters wordt gemachtigd in civiele arbeidsrechtelijke zaken en door de MVS-colleges in bestuursrechtelijke zaken. Dit zijn machtigingen met het oogmerk om bij Stroomopwaarts MVS gedetacheerde secretarissen van de externe MVS-bezwaarschriften commissie die ieder op de loonlijst staan van de onderscheidenlijke gemeenten, in staat te stellen klachten van zuiver privaatrechtelijke aard in woord en geschrift te vervalsen tot ‘bezwaren’, waarbij de klager dan steevast wordt opgevoerd als ‘derde-belanghebbende’ bij de subsidiebesluiten ten name van de private partijen met wie het burger-slachtoffer zich gedwongen zag aan de keukentafel goed- of kwaadschiks wurg-overeenkomsten aan te gaan..
Stroomopwaarts MVS beroept zich in de hoedanigheid van niet-wettelijke organisatie (in bestuursrechtelijke zin) op al even niet-wettelijke mandaatregelingen als het bestuur van dit bedrijf de MVS gemeenteraden iets dat ten onrechte ‘kadernota’ wordt genoemd ter goedkeuring toestuurt. Alle ‘mandaatregelingen’, waaronder die regelingen ten aanzien van de eigen gemeentelijke werknemers annex onbezoldigd secretaris voor de externe bezwaarschriften commissiegerichte, bestaan nog als Stroomopwaarts MVS zich eind november 2023 zelf tot bestuursorgaan uitroept waarbij het op basis van de eerste mandaatregelingen uit de akte van oprichting meteen een eigen ‘bezwaarschriften commissie’ instelt en persberichten hier over doet uitgaan.
De Gemeente Haarlem die besloot de per 2015 privaatrechtelijk ingerichte regelingen zelf ter hand te nemen, kwam bedrogen uit want dit was natuurlijk niet de bedoeling van ‘Den Haag’ omdat dan niet de wisseltruuk zou opgaan waarbij de privaatrechtelijke overeenkomsten aan de keukentafel middels ‘machtigingen’ als in de akte van oprichting Stroomopwaarts MVS, vervalst dienden te worden tot ‘bezwaren’ als zou sprake zijn van (primaire) beschikkingen ten name van de burger, beschikkingen die nu juist per 2015 wettelijk zijn uitgesloten.
Uiteraard maken landelijk meer, zo niet alle gemeenten gebruik van deze wisseltruuk, redenen om de wettige onafhankelijke bezwaarschriftencommissies stilletjes in te ruilen voor ‘bezwaarschriftencommissies’…
Deze laatste ‘commissies’ zijn echter geen onafhankelijke wettige adviescommissies maar bestaan uit bij gemeentelijke verordening van de colleges daartoe aangestelde gemeente-ambtenaren. Verzoekschriften direct gericht tot de colleges zijn met de nieuwe Omgevingswet net als bij de per 2015 ‘geprivatiseerde’ regelingen uitgesloten nu ook het uitgebreide voortraject onder het mom van ‘participatie’ is geprivatiseerd en bij burgers en bedrijfsleven is neergelegd. De terugtrekkende Overheid?
Niet echt of echt niet?
Bezwaarschriften gaan nu rechtstreeks naar de neppe bezwaarschriftencommissie die buiten de formele procedure om dan middels wat heet ‘prettige gesprekken’ en alles wat daar kennelijk bij hoort, alles zal doen om onder de wettelijke verantwoordelijkheid voor genomen besluiten uit te komen. De wettelijke beslistermijn van 6 weken wordt in Amsterdam bijvoorbeeld standaard met 6 weken ‘verlengd’ om binnen die feitelijk gejatte 6 weken de zaken zo te draaien dat het bestuursorgaan dat het in bezwaar bestreden besluit heeft genomen geen blaam treft en de schuld zo pleegt neer te leggen bij de betrokken private partijen. Verzoeken tot handhaving inzake illegale situaties of ten onrechte verleende omgevingsvergunningen worden bijgevolg bij de stadskantoren geweigerd en eerder postbusnummers zijn van de websites en correspondentie verdwenen. Rest het adres van de gemeente of het betreffende stadsdeel, en wie dan het verzoek tot handhaving aangetekend verstuurt komt al even bedrogen uit want dergelijke poststukken worden of niet aangepakt of bij afwezigheid tijdens weekeinden en feestdagen niet bij post.nl opgehaald.
Als een bezwaarschrift eerst na online aanzegging van wettelijke dwangsommen voor inkomst wordt bevestigd, wordt in de correspondentie net gedaan alsof nog sprake is van de onafhankelijke bezwaarschriftencommissie en worden al te kritische vragen afgewimpeld. Degene die online gaat snuffelen merkt al snel dat per gemeente vaak andere benamingen voor het zelfde worden gebruikt en is daarom lang bezig om datgene wat de gemeentes voor eigen regelingen hebben bedacht om de Algemene wet bestuursrecht te omzeilen te vinden, als hij al iets vindt.
Amsterdam maakt bij verordening nu het onderscheid tussen een interne ‘bezwaarschriftencommissie’ en een ‘externe bezwaarschriftencommissie’, en moet worden vermoed dat ook dit onderdeel is van de Participatie Maatschappij en net als het bedrog middels de mandaten annex machtigingen alsof daarin geen onderscheid (meer) zou bestaan, landelijk is uitgerold.
Stroomopwaarts MVS heeft als nep-bestuursorgaan op grond van het neppe-delegatiebesluit dat staat voor 6X ‘machtigen’, nu dan een al even neppe-bezwaarschriftencommissie. Alsof wettelijke bezwaarschriftencommissies ingesteld door de MVS-colleges nu zouden zijn opgeheven middels een enkele onwettelijke ‘bezwaarschriftencommissie’ ingesteld door het bedrijf Stroomopwaarts MVS dat wettelijk gezien hooguit een Ondernemingsraad, een vertrouwenspersoon en klachtafdeling in privaatrechtelijke zin toekomt.
Ook met het gepretendeerd uitdelen van kadootjes verandert er dus helemaal niets aan het buiten het recht plaatsen van de gewone burger waarbij discriminatie op afkomst, etniciteit, lichamelijke handicap en al dan niet gefingeerde geestelijke handicap de boventoon voert!
Pff, wordt iemand na eerst dwangarbeid voor de door de gemeente Vlaardingen gesubsidieerde werkgever Stroomopwaarts MVS te hebben verricht tegen 70% van het Wml een half jaar gedetacheerd bij een andere ‘nationaal sociale’ werkgever, afgescheept met 1000,- euro fooi waarover de Belastingdienst als deze met de aanslag Inkomstenbelasting de door de gemeente aan de werkgever uitgekeerde subsidie en bijstand in de vorm van gepretendeerde begeleiding, de met deze bijstand aan de werkgever, vervalst tot bijstanduitkering die dan dus met terugwerkende kracht bij beschikking wordt vastgesteld; niet door het college van Vlaardingen maar door de Belastingdienst. Met het afschaffen van de ‘bijstandswet’ die steeds iets van naam is gewijzigd, is de toekenning bij beschikking van het college van B&W van individuele geldelijke bijstand aan de burger wettelijk uitgesloten. De enige beschikking waarop de sinds 2015 spreekwoordelijke bijstandsuitkering is gebaseerd is dus de achteraf-beschikking IB van de Belastingdienst.
Met het eerder bestuurlijke traject waarbij ‘vertikaal’ bij beschikking de rechten en plichten werden vastgelegd door een bestuursorgaan als het college van B&W, was het uitgesloten om een (pseudo) overeenkomst in de zin van de WMO, Jeugdwet of Particiepatiewet met de burger te sluiten. Om de burger te kunnen bedriegen was de bestuursrechtelijke beschikking dus ongeschikt, redenen waarom eerder bestuursrechtelijke regelingen per 2015 zijn ‘geprivatiseerd’, in die zin dat het college nu uitsluitend nog private derde partijen van subsidie voorziet, uiteraard met een subsidieplafond. Eerder (burger)rechten zijn dus verruild voor ‘op is op’!
De burger ziet zich binnen de nu geprivatiseerde charitatieve regelingen gedwongen om aan de keukentafel een wurgcontract aan te gaan met zo’n derde partij, waarbij er uiteraard van alles aan wordt gedaan om dit ‘vrijwillig’ te doen lijken.
Dit Neo Liberale gedachtengoed was qua uiteraard in goede handen bij de PvdA-vazallen die voor de uitvoering zouden zorg dragen en nu met Groen Links tegen de onverenigbaarheid aanloopt van de ‘vrije arbeidsmarkt’ met de regionaal opgezette slavenmarkt nieuwe stijl.
@KERMIT de werkschuwe kluizenaar.
Uit al jouw galspuwen op Stroomopwaarts kan ik opmaken dat jij denkt veel af te weten van hun werkwijze. Dat betekend dat jij er mee te maken hebt of had.
Als je een echte baan had gehad, zo en zo werk, had je een salaris gehad en geen gesubsideerd baantje of uitkering.
Een normaal mens werkt voor zijn geld en heeft niets met Stroomopwaarts te maken.
Sukkel!
Criminele organisaties als Stroomopwaarts MVS zijn landelijk uitgerold door middel van zgn kwartiermakers en allerhande adviezen van de VNG. En verder wordt de burger behalve door gemeenten ook door instanties als UWV en de Belastingdienst op vergelijkbare wijze belazerd en is het bestuursrecht verworden tot een steeds grotere farce.
Op de inhoud reageren aub, in plaats dom gezwam ingegeven door onderbuikgevoelens.
Jaap Terreur schreef:
8 april 2024 om 17:59
‘Arbeit Macht Frei’, is dat je adagium Jan-Jaapje?
@Kermit kluizenaar
Ja, ben het met het oorspronkelijke idee achter deze tekst eens.
Helaas heeft hebben de Nazi’s het jaren later misbruikt. (Vraag maar aan je grot maatje Hansje 88 een x zijn favoriete boek te leen)
De term Arbeit macht Frei werd onder andere gebruikt door de Duitse taalkundige Lorenz Diefenbach. Hij schreef het boek Arbeit macht frei: Erzählung von Lorenz Diefenbach, dat in 1873 uitkwam, ver voor de geboorte van die stinkmof met dat snorretje.
De term Arbeit macht Frei sloeg in dit geval op de mogelijkheden van verbetering van leven die gokkers en fraudeurs – die in het boek voorkwamen – konden verkrijgen door te gaan werken. Hierbij doelde Diefenbach niet op de Joden. Ook voor de regeringsleden van de Weimarrepubliek was dat niet het geval. Zij gebruikten de leus om publieke werken aan te prijzen, die waren bedoeld om de werkeloosheid tegen te gaan. In begin jaren 33 gingen de verachtelijke Nazi’s het gebruiken als tekst boven de poorten van de (vernietigings) kampen.
Een beetje geschiedenis kwam zeker niet voor op je L.O.M. school?
Maar werken zou jou ook vrij maken van je zieke geest.
Die stinkmof was geeneens een mof maar een Oostenrijker. En wanneer zien we je eerste schrijven zonder taalfouten analfabeet.
@ Wallie ; Spuit 11 laat ook weer eens wat van haar horen , ga toch eens wat nuttigs doen mens , bv andijvie uit de war halen ……………..
Nog zo’n analfabeet.
@jan
Die Wallie heeft Incoherent taalgebruik.
Geeft antwoorden die kant nog wal raken. Loze kreten zijn het. Als dit figuur meer dan 4 zinnen achtereen, op school, moest schrijven kreeg hij Ritalin toegediend.
@ Wallie , Een Anna vat beet !!!! Wat bedoel je precies daarmee ????? ……………..
# Jan/Jaap
‘Wie de schoen past…..’ 🙂
Nu nog een spuuglok zo’n snorretje laten staan.
@ hermit , Je bent echt grappig hoor…………. Pfffffffffff ………Je bent vast het vriendje of een alias van die rooie dikke mof ………
Ach ja, zo was er ooit ook ene Johannes van den Bosch (https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_van_den_Bosch) die op fijn-christelijke leest geschoeide dwangarbeid en een vorm van lijfeigenschap in de Nederlanden zou invoeren na dit eerder zowel in ‘de West’ als in ‘de Oost’ te hebben gedaan. Het zgn ‘Cultuurstelsel’ is net als de transatlantische slavenhandel en slavenhouderij een typerend voor Nederland. D
De huidige Nederlandse maatschappij is nog steeds op dit systeem gebaseerd en kent vele rechtsopvolgers die nu nog steeds megawinsten opstrijken, al dan niet na geheime overeenkomsten met de Belastingdienst die de Staat der Nederlanden hierbij vertegenwoordigt. Dezelfde dienst dus die conform het cultuurstelsel niet geheel toevallig nazaten van eerder tot slaaf gemaakten opnieuw hun plaats in de Participatie Maatschappij van Weldadigheid zou wijzen onder gelijktijdig oppoetsen van de Koelieordonnantie onder Poenale Sanctie van weleer onder de noemer “Participatiewet’.
Zo heeft deze MVS-regio tegenwoordig een eigen concentratie-kampje waarbij feitelijk alleen een fysiek hek om het territoir ontbreekt…